آثار آزادسازی تجاری بر محیط‌زیست در ایران (مورد مطالعه: انتشار گاز دی‌اکسیدکربن و تخریب جنگل‌ها)

آزادسازی تجاری با توجه به آثاری که بر تولید دارد، کیفیت محیط‎زیست را تحت تأثیر قرار می‎دهد. از سویی دیگر، به‎دنبال آزادسازی تجاری، جابه‎جایی سرمایه در سطح بین‎المللی تشدید می‎شود و بر اساس فرضیة پناهگاه آلایندگی، انتقال صنایع آلاینده ازکشورهایی با سیاست‎های محیط‏زیستی شدید به‎سمت کشورهایی با سیاست‎های محیط‏زیستی ملایم، افزایش می‎یابد. با گسترش بازارهای بین‌المللی و استفاده از ابزار آزادسازی برای افزایش هرچه بیشتر حجم تجارت بین کشورها برای دستیابی به توسعه، تخریب محیط‌زیست و افزایش آلودگی از مهمترین نگرانی‌دولت‌ها بخصوص در کشورهای درحال توسعه شده است. بدین منظور، این مقاله تلاش دارد تا آثار آزادسازی تجاری را بر تخریب محیط‌زیست (جنگل‌زدایی) وانتشار آلودگی (گاز دی‌اکسید کربن) بررسی کند. رویکرد موردنظر در این مقاله بررسی تأثیرات باز بودن تجارت از طریق سه اثر مقیاس، ترکیب و تکنیک بر محیط‌زیست است. نتایج نشان‌می‌دهد که شدت تجارت، تولید ناخالص داخلی در هر کیلومتر مربع و تولید ناخالص ملی به‏عنوان شاخص‏های سه اثر تکنیک، مقیاس و ترکیب از آزادسازی تجاری آثار متفاوتی بر آلودگی و تخریب محیط‏زیست دارند. ولی برایند این آثار مبین این است که در ایران آزادسازی تجاری نمی‌تواند عامل توضیح‌دهنده‌ای برای آلودگی ناشی از گازهای گلخانه‌ای و تخریب محیط‌زیست باشد.